हत्केलामा हिमाल

रोशन साँबा

देखिन त र्सर्ूय जहाँबाट पनि देखिन्छ तर केही ठाउँ यस्ता न्छन् जहाँको र्सर्ूय देख्दा आकाश नै आफ्नो भएजस्तो लाग्छ । इलामको सन्दकपुर त्यस्तै थुम्को हो, जहाँ धपधप बलेको र्सर्ूय आकाशमा होइन, हर्ेर्नेको आँखामा उदाउँछ । 'बादलुको घुम्टो'ले बेलाबेला ढाकिरहने इलाम बजारबाट ३६ किलोमटिरमाथि चढेपछि पुगिन्छ इलामको सबभन्दा अग्लो डाँडो, सन्दकपुर ।
अन्तु, सिद्धिथुम्का र सन्दकपुर, यी तीन डाँडाले इलामलाई 'सूर्योदयको जिल्ला'का रुपमा चिनाएका छन् । नेपालको पर्ूर्वी सिमानामा पर्ने सन्दकपुरबाट नेपाल, भारतको पश्चिम बंगाल, सिक्किम र भुटान गरी तीन देश देख्न सकिन्छ । छेउमा उभिएर हात अघि बढाउँदा कञ्चनजंघा, कुम्भकर्ण्र्ाा मकालु हिमाल आफ्नै हत्केलामा उभिएजस्तो लाग्छ । आइपुग्ने बाटोको कुरा अझै बेल्लै छ ।
दार्जिलिङको टाइगर हिलमा सूर्योदय हेरेर नअघाउनेहरु धीत मार्न सन्दकपुर आइपुग्छन् । दार्जिलिङ शहरमा बेच्न राखिने सूर्योदका धेरैजसो तस्बीरहरु टाइगर हिलका नभएर सन्दकपुरका हुन्छन् । भारतले सन्दकपुरसम्म आउने सडक यसअघि नै बनाइसकेको छ । तर, नेपालको बाटो जानेहरुले सन्दकपुर पुग्न सात घण्टा उकालो चढ्नर्ुपर्छ । 'राम्रो सडक र अरु सुविधा नभएकोल हामीले यसको फाइदा लिन सकेका छैनौं,' स्थानीय होटल व्यवसायी निमदोजी शर्ेपाले भने ।
पवित्र नदीको रुपमा मानिने माई -झापामा जसलाई कन्काई भनिन्छ)को उद्गमस्थल पनि सन्दकपुरमा नै पर्ने भएकोले यसको धार्मिक महत्व पनि रहेको छ । माईको उद्गमस्थल र नजिकै बनेको मन्दिरमा पूजाअर्चना गर्न भक्तजनहरु आउने गर्छन् ।
माघ, फागुनमा हिउँ र चैत बैशाखमा गुराँस, सन्दकपुरसँग घुमन्तेहरुका लागि सिजन अनुसारको उपहार छ । यो बाहेक सन्दकपुरभन्दा २१ किलोमिटर वरै आइपुग्छ अर्को गन्तव्यस्थल, माइपोखरी । जैविक विविधताले भरिएको माइपोखरी धार्मिक र प्राकृतिक हिसाले निकै मनोरम स्थल मानिन्छ । एक दिन माइपोखरीमा सुस्ताएर उकालो चढ्न सकिन्छ ।
सुलुबुङ र माइपोखरी गाविसको बीचमा पर्ने यस पोखरी नौ कुनामा फैलिएको छ र प्रत्येक कुनामा देवीस्थान भएको विश्वासमा श्रद्धालु भक्तजनले सबै कुनामा पूजा गरिन्छ ।